Hart van as

Eén focus op je tedere trekken
En de rest van mijn leven dwaalde af

Ik vraag me af wie de knuffel heeft uitgevonden
En hem gebruikte om zijn geliefden gerust te stellen
Ik vraag me af wie voor het eerst liefde heeft gedeeld

Alles tussen ons wil ik me niet herinneren,
Wil er niet overheen komen
Waren onze dromen overdreven,
Of heeft onze realiteit ons verraden?
Bang voor vragen waar ik het antwoord op weet
Ik wou dat je niet tussen deze vragen zat

Als de hoop van geliefden nabijheid is
Laat mij dan hopen op meer
En de liefde zelf zijn, in jou

Ik wilde de wereld veranderen
De lucht vasthouden en de sterren op één lijn zetten
Ik weet niet hoe de wereld mij heeft veranderd
Hier ben ik
Niet in staat om mijn ziel te dragen
Of mijn gelaatstrekken glad te strijken.

Terugkomend van een verkeerde stap
Met de vermoeidheid van de hele weg op mijn schouders
Liefde komt één keer
De rest zijn pogingen

De verwelking, alsof de herfst op mijn ziel was neergedaald
Onze liefde was een bloedige strijd
Waarom raakte ik alleen gewond?
Ik dacht dat ik al veilig was
Toen de herinneringen me versloegen

Je woont hier in mijn hart
Maar dit is geen gewoon land
Dit is jouw eeuwige paradijs
Laten we langs het kanaal lopen
En naar de sterren kijken

Op een donkere nacht
zullen we naar liedjes luisteren
Want sterren schijnen door de duisternis heen
Muziek brengt vrede

Eén focus op je tedere trekken
En de rest van mijn leven dwaalde af
Laten we niet realistisch zijn
Een ander universum wacht op ons

Geschreven voor Museumnacht Den Haag, 8 oktober 2022