We zijn weer van start! Nadat we een zomer lang heerlijk hebben kunnen dromen is het weer tijd voor actie. Doen jullie mee?
Dit najaar zijn er namelijk kansen genoeg om al je dromen van de zomer en álles wat je verder nog te zeggen hebt in woorden te vangen. Voor alle leeftijden hebben we weer prachtige woordkunstprogramma’s in petto. Samen met onze docenten staan we te springen om te horen wat Den Haag allemaal te zeggen heeft. Dus doe mee en laat je horen!
Voor jongeren is ons jaarlijkse talentenprogramma Broeinest weer van start. Dit jaar vindt het buiten schooltijd plaats en onderzoeken schrijftalenten en oud-deelnemers van onze programma’s samen met Tyler Koudijzer in drie workshops de kracht van muziek en woorden, én wat muziek voor hen betekent. Met als klap op de vuurpijl misschien wel een heus festivaloptreden om hun nieuwste werk te delen met de wereld! De eindpresentatie op Crossing Border Festival vindt plaats op vrijdagavond 1 november. Wil je ook komen kijken? Check hier onze pagina op de site van Crossing Border.
Ook oudere schrijvers in spé kunnen dit najaar hun pen scherpen: samen met museum Beelden aan Zee organiseren we een avondprogramma tijden BAZ After Hours én een serie schrijfworkshops in aanloop daarnaar. Geïnspireerd op de tentoonstelling over het werk van Joan Miró (vanaf 17 september te zien), geeft woord- en bewegingskunstenaar Sjaan Flikweert een reeks van acht workshops om die inspiratie in woorden te vatten. De eindpresentatie vindt op 6 december plaats in het museum zelf, tijdens het programma After Hours x Huis van Gedichten in Beelden aan Zee. Meer info en tickets voor deze avond vind je op de site van het museum.
Benieuwd wat we nog meer in petto hebben dit najaar? Lees nu onze laatste nieuwsbrief!
Moeders en vaders die ook kinderen waren van moeders en vaders die
Kinderen willen alleen maar omdat het zo moest zijn
Geen verleden geen heden geen toekomst is geheeld
Blijven in armoede van manier van denken
Denken dat kinderen geboren worden met eigen middelen van bestaan
Hopen dat ze het zelf goed kunnen uitmaken
Elkaar opvoeden
Eigen geld weer voor een luier voor het jongste kind besteden
Kleren aandoen die doorgegeven zijn van neven en familie
Je groeit in geduld voordat je zelfs maar van het leven hebt genoten
Je leert opofferingen te doen voordat je het zelfs maar hebt gehad
Je weest dankbaar ook als je niets hebt
Je wordt een grote man met een fopspeen
En als je alleen bent
Je zit op de hoek en telt hoeveel dingen je ziet voor het eerst
De pistache, hoe eet je dat?
De sneeuw, kan je met de sneeuw spelen?
De trein, hoe zet je je eerste stap op een treinwagon?
Een kind begrijpt niet dat hij arm is totdat hij ziet dat het andere kind een extra speeltje heeft, een extra chocoladesnack heeft
Een extra alles
Thuis, waar hij met niemand te maken heeft, ontdekt dat hij moet verhuizen
Een huis per seizoen
Geen stabiliteit, geen zekerheid
Alleen angst voor morgen en veranderingen
Moeders en vaders die voor het eerst moeders en vaders worden
Vaders die bestaan, maar nooit aanwezig zijn
Figuren die je mist, maar herken je niet
Hun hand is op de schommel
En hun hoofd tussen de facturen
Jong met witte haar
Zijn er uiteindelijk om de schommel met twee handen te duwen
Moeders die hun ziel hebben gegeven
Om je te hebben
Tussen de woeste verpleegsters
Kristeller’s stoten
Afwezigheid van genade en mededogen
Nog pijnstillers voor het ziekenhuis kopen
En wat is nog dan dat paradijs onder hun voeten?
Alles om die kreet te horen die iedereen laat lachen
Dat eerste huid-op-huidcontact hebben
Het creëren van een veilige gehechtheid, dat het zo onderschat is, maar de basis is die bepaalt alle andere relaties
Moeders en vaders die komen en gaan om je een waardig leven te geven en je vervolgens vertellen dat dit leven niets waard is vergeleken met het volgende
Vergeten dat liefde, genegenheid en tijd het kostbaarste is wat ze je kunnen geven
Gedicht geschreven voor de netwerkbijeenkomst Haagse Kansrijke Start op donderdag 14 maart 2024
‘Een docent van buiten is altijd bijzonder en heeft veel invloed. Op school lezen en analyseren de leerlingen gedichten, maar zij schrijven weinig. Door schrijfoefeningen leren zij woorden schikken, schakeren en proberen. Hierdoor krijgen zij zicht op het ritme en de kracht van taal.’ Eén van de ouders reageerde: ‘Mijn dochter kwam na de poëzie-les met enthousiaste verhalen thuis. Zij vertelde over de opdrachten en geschreven teksten.’ Stefan: ‘In de lessen van de gastdocent zat een duidelijke opbouw. De opdrachten waren gevarieerd en op niveau; iedere leerling kon uit de voeten met de oefeningen. Daarnaast was er aandacht voor elkaar. Het element van competitie sprak sommige leerlingen zeker aan, maar woorden geven aan hun beleving en gedachten, dat stimuleerde hen het meest.’
Poëzie en muziek hebben veel gemeen. Ze zijn allebei heel persoonlijk, en de beste gedichten en liedjes hebben een gemeenschappelijk doel, namelijk om je één specifiek ding te laten voelen. Beide kunstvormen hebben veel overeenkomsten, en ze zijn ook op hun eigen manier uniek. Maar wat gebeurt als je deze twee kunstvormen combineert? Wat voor […]