Gedicht

Er bij komen

Het lijkt zo druk van buiten

Maar is van binnen even stil als water

Je staat daar rustig te denken
Je kijkt naar links en dan naar rechts
Overal zie je gebouwen
Je weet niet welke kant je op moet
Vroeger merkte je het niet
Je was gewend om er langs te lopen
Samen met je geliefden
Waardoor je dat kleine huisje niet meer zag
Nu ben je alleen
Je loopt en je loopt en je loopt
zonder bestemming loop je door
Je voelt je verloren
Niemand is er om je de weg te wijzen
De zomer is verlopen
Je hebt je jas aan
De kou op je wangen
Snel loop jij
Je wilt ergens zijn
Maar geen idee waar
Het is al bijna donker
‘Wat moet ik nu doen?’ Vraag je je af
Je kijkt naar voor
zacht licht schijnt van ver
Je loopt en je loopt en je loopt
Richting dat licht loop jij
Je hoeft niet na te denken
Je kunt je ogen volgen

Leeghwaterbrug staat er altijd om
Je somberheid te verlichten
Je pad te leiden
En je hoop te geven
Niet stil blijven staan
Ook als je niet weet waar naartoe
Soms moet je een eerste stap nemen
Over je eigen grenzen
Om ergens anders te arriveren

Nieuwsbrief

Blijf op de hoogte van onze activiteiten

Nieuwsbrief

Blijf op de hoogte van onze activiteiten