De muur der herinneringen

Ik heb je eindelijk gevonden 

Ik heb lang gestreden 

Om een plek als deze te verdienen 

In het verleden heb ik veel gezocht 

Tot ik dacht dat je niet bestond in de wereld 

Het is de rust waar ik naar op zoek was 

Het is de veiligheid die ik altijd heb gewild 

Ik voel me compleet als ik hier zit 

Het is een plek als geen ander 

Het is een plek van erkenning 

 

Ik had eindelijk de kans om alleen te zitten 

De mogelijkheid om te luisteren 

Naar mijn lichaam, mijn geest en mijn gedachten 

De lucht is helder en de zon schijnt 

Ik kan de explosies niet meer horen 

Mensen huilen niet 

Ik zie geen bloed meer, geen puin 

Alleen een schilderij 

Als ik haar eerder had gezien 

Was ik haar niet onopgemerkt voorbijgegaan 

Ik zou haar tekenen en kleuren 

Om mooier te maken 

Rechthoekig canvas 

Moe van het wachten

 

Waarom huilen mensen hier? 

Waarom verdriet? 

De kamer verdronk in tranen 

Wat doet pijn? 

Zijn we niet op weg naar verlossing? 

We zijn op weg naar de laatste halte 

Die ons naar veiligheid en vrede zal leiden 

Wat we verloren in de hel van deze wereld 

Ik kan niet wachten om er te komen 

Ik kan niet meer wachten 

Er gaat een onbekend gevoel door mijn lijf 

Ik denk dat het trots is 

 

Het tilt me naar de hemel 

Zorgt ervoor dat ik van vreugde 

Wil rennen en zeggen: ja, dat ben ik 

Ik ben de uitverkorene 

Ik ben degene die de eer van onsterfelijkheid heeft 

Mijn naam zal door de eeuwen heen herinnerd worden 

Mijn ziel zal van mijn land zijn 

 

Nachoua Douayry