Toen sprak Vrijheid

Wij zijn het woord dat uit liefde wordt gesproken
Wij zijn de achtbaan
waarin je je vrij kunt laten vallen

Wij zijn de schommel
aan touwen in de boom gehangen
voor de kinderen in de straten
bij ons durven ze de aarde even los te laten

Wij zijn het water
waarin mensen leren zwemmen
als wij ons laten gaan, nemen we alles in

Wij zijn de lucht waarnaar wordt gesnakt
na een lange diepe duik
Wij zijn de hemel
waarin ballonnen opstijgen

Wij zijn het woord dat uit angst niet meer werd gesproken
wij werden gebruikt om de ander te beschuldigen
om ons vielen mensen elkaar aan