Gedicht

Kans

Moeders en vaders die ook kinderen waren van moeders en vaders die
Kinderen willen alleen maar omdat het zo moest zijn
Geen verleden geen heden geen toekomst is geheeld

Blijven in armoede van manier van denken
Denken dat kinderen geboren worden met eigen middelen van bestaan
Hopen dat ze het zelf goed kunnen uitmaken
Elkaar opvoeden
Eigen geld weer voor een luier voor het jongste kind besteden
Kleren aandoen die doorgegeven zijn van neven en familie

Je groeit in geduld voordat je zelfs maar van het leven hebt genoten
Je leert opofferingen te doen voordat je het zelfs maar hebt gehad
Je weest dankbaar ook als je niets hebt
Je wordt een grote man met een fopspeen

En als je alleen bent
Je zit op de hoek en telt hoeveel dingen je ziet voor het eerst
De pistache, hoe eet je dat?
De sneeuw, kan je met de sneeuw spelen?
De trein, hoe zet je je eerste stap op een treinwagon?

Een kind begrijpt niet dat hij arm is totdat hij ziet dat het andere kind een extra speeltje heeft, een extra chocoladesnack heeft
Een extra alles

Thuis, waar hij met niemand te maken heeft, ontdekt dat hij moet verhuizen
Een huis per seizoen
Geen stabiliteit, geen zekerheid
Alleen angst voor morgen en veranderingen

Moeders en vaders die voor het eerst moeders en vaders worden
Vaders die bestaan, maar nooit aanwezig zijn
Figuren die je mist, maar herken je niet
Hun hand is op de schommel
En hun hoofd tussen de facturen
Jong met witte haar
Zijn er uiteindelijk om de schommel met twee handen te duwen

Moeders die hun ziel hebben gegeven
Om je te hebben
Tussen de woeste verpleegsters
Kristeller’s stoten
Afwezigheid van genade en mededogen
Nog pijnstillers voor het ziekenhuis kopen
En wat is nog dan dat paradijs onder hun voeten?

Alles om die kreet te horen die iedereen laat lachen
Dat eerste huid-op-huidcontact hebben
Het creëren van een veilige gehechtheid, dat het zo onderschat is, maar de basis is die bepaalt alle andere relaties

Moeders en vaders die komen en gaan om je een waardig leven te geven en je vervolgens vertellen dat dit leven niets waard is vergeleken met het volgende
Vergeten dat liefde, genegenheid en tijd het kostbaarste is wat ze je kunnen geven


Gedicht geschreven voor de netwerkbijeenkomst Haagse Kansrijke Start op donderdag 14 maart 2024

Nieuwsbrief

Blijf op de hoogte van onze activiteiten

Nieuwsbrief

Blijf op de hoogte van onze activiteiten