Verleidelijke eenzaamheid

Het uitzicht vult zich met leven
Wanneer lucht en water elkaar ontmoeten tegen de artistieke horizonlijn
De hoogte doet me denken aan de schoonheid van dromen
De schittering aan de ogen van geliefden
De horizon zo stralend als de dageraad van de koude winternachten

Hier is de ontmoetingspunt van dromen en hoop
Wij zijn de slachtoffers van onze innerlijke strijd
Maar deze hemel vormt een land van vrede
De zon schijnt, dan schittert het water als een blauwe diamant
Er is een brug van verdriet naar vreugde
Er is een huis, een koninkrijk van verleidelijke eenzaamheid
De boten verschepen de overwinning en de wanhoop
De rivier draagt de zon als een parelsnoer aan haar zijkanten
Deze is geen waterbron
Maar eerder een bron van leven en tederheid

Het huis biedt uitzicht op de andere kant van onze zielen
De donkere kant, als de schilderijen van Van Gogh
Dan weer schildert het in kleuren van Picasso
Op zoek naar mijn schaduw tussen die van de ellendigen
Zware mist in mijn hart
Hier wordt de lucht van mijn ziel helder
Een lange tijd onwetend geweest over de glans van mijn stad

Maar hier vind ik de verloren ik